چرا بعد از رسیدن به هدف‌هایمان، هنوز حس رضایت نمی‌کنیم؟

چرا مغز ما همیشه دنبال بیشتر است، اما هیچ‌گاه راضی نیست؟

نقش ترومای کودکی، دوپامین، ساختار سرمایه‌داری و مقایسه‌های سمی در این چرخه چیست؟

و مهم‌تر از همه، چگونه می‌توان این چرخه بی‌پایان “کافی نیست” را شکست؟

بررسی علمی با تکیه بر منابع معتبر:

 • Schultz, W. (2016) – Nature Neuroscience: Reward prediction error and dopamine

 • Emmons & McCullough (2003) – Journal of Positive Psychology: تأثیر تمرین سپاسگزاری بر رضایت

 • Deloitte Insights (2023): رابطه بین شبکه‌های اجتماعی و نارضایتی بدنی

 • Eckhart Tolle – The Power of Now

 • نظریه‌های روان‌درمانی تحلیلی: “خودِ ناکامل”، “تأیید مشروط”، و تأثیرات روانی دوران کودکی

 • مفاهیم فلسفی از افلاطون تا بودیسم: 

ریشه‌ی رنج در میل سیری‌ناپذیر

🎧 اگر دنبال پادکست‌های عمیق‌تری درباره سلامت روان، اضطراب، تاب‌آوری و بازسازی ذهن هستی، به رادیو بینا سر بزن:

👉 www.radiobina.net

يوتوب راديو بينا👉🏻

https://youtube.com/@radiobina